tecnocesures

27 maio 2014

OS DEZ LUGARES MÁIS RADIACTIVOS

Se queredes alarmar alguén para que se opoña ás centrais nucleares podedes poñerlle este vídeo:

Etiquetas: ,

TRANSPORTE DA ENERXÍA ELÉCTRICA E TRANSFORMADORES

Como "sabedes" a potencia eléctrica é o produto da voltaxe e a intensidade. Unha mesma cantidade de enerxía eléctrica pódese comunicar a unha voltaxe ou, por exemplo, ao dobre desa voltaxe. Neste segundo caso, a intensidade reduciríase á metade. Como as perdas no transporte dunha potencia eléctrica dependen do cuadrado da intensidade, nese segundo caso perderíase a cuarta parte da potencia que se perdería no primeiro caso. Se multiplicásemos por 10 a voltaxe, como a intensidade se dividiría entre 10, as perdas dividiríanse entre 100. Se multiplicásemos a voltaxe por 100, as perdas dividiríanse entre 10.000.
Por ese motivo, á saída das centrais auméntase a voltaxe da enerxía eléctrica que xeran os alternadores para que se produzan menos perdas no transporte e para aforrar en material condutor e en estruturas metálicas, basicamente (como a intensidade é menor fan falla cabos menos grosos e máis lixeiros). Logo preto das poboacións e das industrias redúcese esa voltaxe por motivos de seguridade e para axeitar aos poucos a tensión ao valor de consumo. Isto está representado na seguinte imaxe:
Comenteivos tamén que as centrais están interconectadas cos centros de consumo por redes de alta tensión e de media. Pégovos aquí un mapa das redes de alta tensión de España, na que tamén figuran subestacións transformadoras e algunhas centrais eléctricas















Como debedes saber despois de todo isto, para aumentar e diminuír a tensión cómpre usar os transformadores.
Se vedes un destes nun poste non é un OVNI, é un transformador:
















O seguinte esquema saqueino desta entrada doutro blog sobre a materia de Tecnoloxías (moito máis currado có noso; se vos interesa moito o asunto dos transformadores podedes botarlle unha ollada) e recolle as partes e a función das partes principais do transformador: o circuíto primario que está conectado á voltaxe de partida (V1) -é a que xera o alternador na central, por exemplo- que xera o fluxo magnético no núcleo metálico -frechas vermellas-. Este fluxo magnético induce no secundario outra voltaxe (V2), que ten o valor que queremos obter. Para isto temos que poñer o número axeitado de espiras -voltas de cable- no primario e no secundario: se poñemos máis espiras no secundario (N2) que no primario (N1), o transformador elevará a tensión; se son menos, vai reducila.















Eses valores están relacionados mediante a expresión
V1/N1=V2/N2
xa que a voltaxe que cae en cada espira do primario e do secundario ten o mesmo valor.
Como en calqueroutra máquina nos transformadores tamén hai perdas de enerxía. O rendemento do transformador relaciona a potencia inducida no secundario coa que lle "metemos" polo primario e poderíase calcular aproximadamente como
R=100·(V2·I2)/(V1·I1)

Etiquetas: ,